زبان حال حضرت خديجه كبری(س) به حضرت فاطمه زهرا(س)

[kalaavangaa]

بسمة تعالی
زبان حال حضرت خديجه كبری(س) به حضرت فاطمه زهرا(س)

فاطمه ای ‌گل من، دختر در دانة من نور چشم من و بابا، گل ريحانة من

دركنارم‌بنشين‌عشق‌من‌و،‌راحت جان لحظة آخر عمر ِمن و، ای زادة من

اين‌قدرگريه‌نكن‌گريه نكن فاطمه جان به عذابم نگذار ای گل و ای ساية من

ديدن ِ اشكِ فراوان تو، بر من ‌بسيار سخت باشد به‌خدا، ای‌گل‌همساية من

تو اجازه نده تا، با ب بماند تنها بعد من باش كنارش، گل صبرا نة من

عمر‌من‌صرف شده‌،در‌همه‌آن‌ديدن ِباب وقف شد دار و ندارم، گل دلدادة من

همة زندگیم خرجی اسلام شده جان من باد فدايش، گل مستانة من

اين‌همه‌سال‌غمی، ‌بر‌دل‌من راه نداشت غم ِ فردای ‌تو باشد، گل ‌فرزانة من

می‌روم زود ز پيشت، كه دليلی باشد تا نبينم‌كه‌چه آيد‌به سرِ،كوثر‌تكدانه من

می‌روم تا كه نبينم ضربات از سيلی تا چه آرد به سر،ِ آن گلِ بی‌خاره من

پدرت گفت كه پهلوی ترا می‌شكنند ز در و سينه و مسمار، گل يكدانة من

وسط هجمه دشمن تو‌صدا خواهی زد محسنم كشته شده، وای بيا مادر من

سابع از‌اشك غم و ناله زهرا چه‌كنی؟ به‌يقين‌مهدی‌موعود‌بگويد، ‌تو‌بيا‌مادر‌من


روز شنبه مورّخة 14/4/1393 هديه به بانوی اسلام حضرت خديجة كبری (س)

عبّاس توكّلی(سابع) تهران