سوكنامه علی(ع)

[kalaavangaa]

[RIGHT]بسمه تعالی[/RIGHT]
[RIGHT]سوكنامه علی(ع)[/RIGHT]
[RIGHT] [/RIGHT]
[RIGHT]عدل علی و خشم علی، ناله علی شمشير گشت تا شكفد، فرقت ای علی[/RIGHT]
[RIGHT]عدل ترا كه نكردند تحمّلی خشم ترا كه تواند كند مقابلی [/RIGHT]
[RIGHT]از آه و ناله تو، چاه با خبر باشد از گريه تو فقط طفل چشم به در باشد[/RIGHT]
[RIGHT]نشناختندعلی رابه جزكمی ياران ازقنبرو ابوذر وهم در ميان آن سلمان[/RIGHT]
[RIGHT]كی ابن ملجمی بشناسد چنين كند فرق علی شكافد و خون در جبين كند[/RIGHT]
[RIGHT]محراب‌را‌زخون‌سرش‌شط خون‌كند دل را زسبط نبی‌حسنش، پرزخون كند[/RIGHT]
[RIGHT]با گوش‌خود شنود، گفته است علی فزت و رب كعبه، كه ای دشمن شقی [/RIGHT]
[RIGHT]قد رسای علی دال گشته درمحراب در راه خانه بگفتا، به زينبم نباشد تاب[/RIGHT]
[RIGHT]زينب‌مرا به چنين‌حال كی تواند ديد با پای خود به‌خانه روم،‌مرا كمك بكنيد[/RIGHT]
[RIGHT]دربستر شهادت و درآن ميان طبيب فرقت زخون بشويد‌ و گويد كه‌ای حبيب[/RIGHT]
[RIGHT]اين ضربه را كه زده،فرد نا شناس حتما ترا نشناخته است، فرد نا سپاس[/RIGHT]
[RIGHT]زينب چه كرد حسين وحسن چه شد كلثوم كجا است، همه درد ومحن چه شد[/RIGHT]
[RIGHT]عباس در كنار بستر بابا چه می‌كند دشمن به خانه مولا شده رسوا چه می‌كند[/RIGHT]
[RIGHT]مولا سفارش از پسر ملجم همی كند يك ضربه را‌روا است به آن‌دم چه‌می‌كند[/RIGHT]
[RIGHT]از كاسه‌ های شير يتيمان صدا رسد زآن شيرها به كام دشمن كين هم نوا‌رسد[/RIGHT]
[RIGHT]برخانه وبه اهل خانه مولا چه بگذرد زآن آه و‌ناله، زمين‌تا به‌هفت آسمان رسد[/RIGHT]
[RIGHT]مولا برفت همه را بر حسن سپرد زينب بگفت كه ای كاش دخترت‌ ‌بمرد[/RIGHT]
[RIGHT]سابع دلت به حال‌علی‌غرق خون شده هرچند كوچك است، ولی سرنگون شده[/RIGHT]
[RIGHT]هر شيعه سوگوار تو باشد علی علی دست همه بگير تو يا مرتضی علی[/RIGHT]
[RIGHT] [/RIGHT]
[RIGHT] روز چهار شنبه 17/4/1394 شمس‍ی مطابق با 21 رمضان 1436 قمری[/RIGHT]